ดร.นพ. จรุงไทย เดชเทวพร
ประสาทวิทยา
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้🍪
เราใช้ Cookies เพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ออนไลน์ที่ดีที่สุด สรุปนโยบายความเป็นส่วนตัวและ Cookies อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
โรคสั่น เป็นภาวะที่ทำให้ร่างกายเกิดการสั่นโดยไม่สามารถควบคุมได้ ซึ่งมักพบในมือและแขน แต่ไม่ใช่โรคพาร์กินสันแม้จะมีอาการคล้ายคลึงกัน โรคนี้สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกวัย โดยเฉพาะในผู้สูงอายุ การวินิจฉัยและการรักษาที่ถูกต้องจะช่วยทุเลาอาการและเพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย
โรคสั่นชนิด ET (Essential Tremor) คือภาวะผิดปรกติซึ่งเกี่ยวกับระบบประสาทส่วนกลาง โดยเฉพาะสมองส่วนเซรีเบรั่มซึ่งทำหน้าที่ในการเคลื่อนไหวและการทรงตัว ทำให้ผู้ป่วยเกิดอาการสั่นขณะเคลื่อนไหว เช่น ขณะเอื้อมมือจับแก้วน้ำ โดยมีสาเหตุส่วนใหญ่มาจากพันธุกรรม
อาการเกิดได้กับทุกอายุซึ่งมักเกิดกันทั้งสองข้างพร้อม ๆ กัน บางรายอาจมีอาการหัวสั่นหรือเสียงสั่น โดยอาการเหล่านี้อาจได้รับผลกระทบจากพันธุกรรมถึง 50 เปอร์เซ็น อาการอาจเป็นมากขึ้นเวลามีความเครียด ภาวะหมดแรงและการดื่มเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีน
อาการของโรคพาร์กินสันจะเกิดได้ขณะผู้ป่วยอยู่นิ่ง แต่โรคสั่นเกิดขณะเริ่มเคลื่อนไหวร่างกาย โดยทั้งสองโรคต่างมีจุดที่เหมือนกัน นั่นคือจะเริ่มสั่นเมื่อเกิดอาการเครียด ตื่นเต้นและตกใจ
การวินิจฉัยโรคอาการสั่นชนิด ET อาศัยการซักประวัติ การตรวจร่างกายจากแพทย์ทางระบบประสาทและการตรวจเลือดเพื่อหาสาเหตุอื่นของการสั่น เช่น โรคไทรอยด์
ผู้ป่วยควรเข้าพบแพทย์เฉพาะโรคเพื่อรับการตรวจวินิจฉัย เบื้องต้นแพทย์จะต้องรู้ก่อนว่าผู้ป่วยใช้ยาชนิดใดมาก่อนหรือไม่ เช่น ยาขยายหลอดลม ยาจิตเวช จากนั้นแพทย์จึงเลือกการรักษาร่วมกับการฟื้นฟูที่เหมาะสม ปัจจุบันสามารถรักษาได้ด้วยการผ่าตัดแบบ Deep Brain Stimulation ในรายที่เป็นมากซึ่งไม่สามารถควบคุมด้วยยา
เนื่องจากโรคสั่นเป็นกลุ่มอาการที่สืบเนื่องจากพันธุกรรม การรักษาโรคเป็นแบบประคับประคอง กล่าวคือ แพทย์อาจเลือกรักษาด้วยยาหรือไม่ใช่ยาที่ก่อเกิดอาการสั่นดังกล่าว
ดร. นพ. จรุงไทย เดชเทวพร. (2560). โรคสั่น โดยไม่ทราบสาเหตุ เกิดจากอะไร ?. สืบค้นเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2568,
ประสาทวิทยา