พญ. สุธิดา เย็นจันทร์
อายุรกรรมระบบประสาทวิทยา
โรคลมชัก (epilepsy)
โรคลมชักเป็นโรคที่เกิดจากการมีคลื่นไฟฟ้าผิดปกติในสมองทำให้เกิดอาการชักพบได้ในเด็กและผู้ใหญ่ เกิดจากหลายสาเหตุ
อาการชักมีหลายชนิด อาการแสดงจะเป็นไปตามตำแหน่งของสมองที่ถูกกระตุ้นให้ชัก เช่น
อาการที่เกิดขึ้นคือ มีอาการหยุดสิ่งที่ทำอยู่พร้อมกับสูญเสียการรับรู้สิ่งรอบตัวอาจมีการเคลื่อนไหวแบบไร้จุดหมายโดยไม่รู้ตัว เช่น เดินไปเดินมา ถูมือไปมา พูดคำซ้ำๆ เป็นต้น อาการอาจมีคล้ายคนเสียสติ อาการต่างๆ จะเกิดนาน 2-4 นาที และอาจเกิดอาการชักเกร็งกระตุกทั้งตัวตามมาได้
อาการที่เกิดขึ้นสำหรับการชักชนิดนี้สั้นมากเกิดขึ้นทันทีและหายไปอย่างรวดเร็วผู้ป่วยจะเหม่อลอยประมาณ 5-10 วินาที อาจถูกเข้าใจผิดคิดว่าใจลอย อาจมีอาการตาค้าง กระพริบตา หรือกระตุกบริเวณใบหน้าผู้ป่วยจะไม่รู้ตัวว่ามีอาการผิดปกติ เกิดขึ้นส่วนมากมักพบในเด็กอายุตั้งแต่ 6-14 ปี
อาการชักชนิดนี้จะไม่สามารถควบคุมกล้ามเนื้อขณะเกิดอาการชักได้จนทำให้ผู้ป่วยล้มพับหรือหกล้มลงได้อย่างเฉียบพลัน
ควรพบแพทย์อายุรกรรมประสาทวิทยา เพื่อซักประวัติและตรวจร่างกายและอาจมีการตรวจเพิ่มเติม เพื่อช่วยแยกโรคและสาเหตุโดยมีการตรวจได้แก่
หากตรวจพบสาเหตุของโรคลมชัก ต้องรักษาตามสาเหตุที่พบร่วมกับการควบคุมอาการชัก หรือหากไม่พบสาเหตุต้องหลีกเลี่ยงสิ่งกระตุ้นที่ทำให้เกิดอาการชัก โดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านสมองและระบบประสาทจะพิจารณาการรักษา การรับประทานยากันชัก หรือการผ่าตัดซึ่งขึ้นอยู่กับผู้ป่วยแต่ละราย
โรคลมชักสามารถเกิดขึ้นได้ในทั้งขณะหลับและขณะตื่น โดยมีความถี่ในการเกิดแตกต่างกันไป พบมากในช่วงที่มีปัจจัยกระตุ้น เช่น อดนอน ไข้ ดื่มแอลกอฮอล์ ความเครียด ออกกำลังกายอย่างหนัก มีแสงกะพริบ เสียงดัง มีรอบเดือน เป็นต้น
เมื่อมีอาการชักเกิดขึ้นแล้วมักจะดำเนินต่อไปจนหยุดชักใน 1-5 นาที ถ้านานเกินกว่านี้ควรรีบนำผู้ป่วยส่งโรงพยาบาล
แก้ไขล่าสุด 08/11/67
อายุรกรรมระบบประสาทวิทยา
