ทำไม..ถึงไอเรื้อรัง ทำอย่างไรถึงจะหาย?

     ไอเรื้อรัง (Chronic Cough) คืออาการไอที่เกิดขึ้นติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน โดยผู้ใหญ่มักจะมีอาการติดต่อกันเป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ขึ้นไปและเด็กจะมีอาการติดต่อกันเป็นระยะเวลา 4 สัปดาห์ขึ้นไป ไอเรื้อรังเป็นอาการที่ไม่ใช่โรค ซึ่งมีสาเหตุจากปัจจัยหรือปัญทางสุขภาพต่าง ๆ เช่น สูบบุหรี่ น้ำมูกหรือเสมหะไหลลงคอ โรคหืด และโรคกรดไหลย้อน โดยเมื่อโรคหรือภาวะที่เป็นสาเหตุได้รับการรักษาให้หายเป็นปกติ อาการไอเรื้อรังก็จะหายไป

ไอเรื้อรัง เกิดจากอะไร ?

อาการไอเรื้อรังเกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น

• การรับประทานยารักษาความดันโลหิตสูงกลุ่ม (ACE inhibitors) เป็นระยะเวลานาน
• โรคจมูกอักเสบจากภูมิแพ้ หรือโรคไซนัสอักเสบเรื้อรัง แล้วมีน้ำมูกไหลลงคอ
• การใช้เสียงมาก ทำให้เกิดสายเสียงอักเสบเรื้อรัง
• เนื้องอกบริเวณคอ กล่องเสียง หรือหลอดลม
• หลอดลมอักเสบเรื้อรัง
• โรคหืด
• วัณโรคปอด
• โรคกรดไหลย้อน

ไอแบบไหนควรเข้าพบแพทย์

• ไอติดต่อกันมากกว่า 8 สัปดาห์
• อาการไอรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ
• อาการไอร่วมอาการอื่น เช่น มีเลือดปน น้ำหนักลด เบื่ออาหาร หอบเหนื่อย อ่อนเพลีย เจ็บหน้าอก
• ไอมีเลือดปนเสมหะ
• ไอจากการเคยสัมผัสกับผู้ป่วยวัณโรค หรืออยู่ใกล้ชิดผู้ป่วยวัณโรค
• มีโรคประจำตัว เช่น เบาหวาน ไต หัวใจ เมื่อมีอาการไอควรรีบมาพบแพทย์

ไอเรื้อรังรักษาอย่างไร?

     การรักษาอาการไอเรื้อรังที่สำคัญที่สุดคือการหาสาเหตุของอาการไอและรักษาตามสาเหตุนั้น นอกจากนี้การดูแลตัวเองขณะที่มีอาการไออย่างถูกต้องก็ยังเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้อาการของผู้ป่วยดีขึ้น 

• หลีกเลี่ยงสิ่งกระตุ้นที่ก่ออาการไอมากขึ้น เช่น สารก่ออาการระคายเคือง ฝุ่น สารเคมี ควันบุหรี่
• หลีกเลี่ยงการสัมผัสอากาศจากเครื่องปรับอากาศหรือพัดลมโดยตรง เนื่องจากอากาศที่เย็นสามารถกระตุ้นหลอดลมหดตัวทำให้มีอาการไอมากขึ้นได้
• ผู้ที่สูบบุหรี่ควรหลีกเลี่ยงหรืองดการสูบบุหรี่
• ควรให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายให้เพียงพอขณะนอน เช่น นอนห่มผ้า
• ถ้าหากอาการไอมีไม่มาก แพทย์อาจรักษาเบื้องต้นด้วยการให้ยารับประทานเพื่อบรรเทาอาการ กรณีที่มีเสมหะร่วม ควรได้รับยาละลายเสมหะ เพื่อให้ขับเสมหะที่เหนียวข้นมากออกจากหลอดลมได้ง่าย หากผู้ป่วยได้รับยาดังกล่าวแล้วอาการไม่ดีขึ้นภายใน 1 สัปดาห์ ควรปรึกษาแพทย์เพื่อหาสาเหตุและรักษาตามสาเหตุ

แก้ไข

21/03/2565