เสียงจากผู้รับบริการ

คุณนิสา วงษ์วิชา

 

ผู้ป่วยเนื้องอกต่อมใต้สมอง

ในระยะเวลา 7-8 เดือน เริ่มจาก คัด จาม น้ำมูกไหล คิดว่าเป็น “ภูมิแพ้”

 

เริ่มจากคัดจมูก 1 ข้างเป็น 2 ข้าง...จนต่อมาหายใจไม่ได้เลย และเริ่มเห็นก้อนโผล่ออกมาที่จมูก ต้องหายใจทางปากตลอด แต่ก็รักษามาเรื่อยๆ นะ คืออาการหนักเลย จนกระทั้งวันหนึ่งมีเลือดออกทางจมูกด้านขวาเพราะด้านซ้ายจมูกตัน แล้วก็ออกลำคอไหลออกทั้งวัน

 

ไม่หยุดก็เลยไป รพ.ต่างจังหวัดแห่งหนึ่งเพราะมีประกันสังคมอยู่ที่นั่น...หมอเขาก็ตรวจแล้วก็ส่งตัวไป รพ.แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เพื่อเอาก้อนเนื้อจากจมูกไปตรวจ พอผลตรวจออกมาว่าเป็นมะเร็ง และลามขึ้นสมองแล้วเขาไม่สามารถที่จะผ่าได้เขาก็เลยส่งมาที่ รพ.รามคำแหง เพราะทีมแพทย์พร้อม เครื่องมือพร้อมเห็นคุณหมอบอกเนื้องอกของคุณใหญ่มาก บอกว่า ใช้เวลาในการผ่าตัดนาน ถามว่ากลัวไหม

 

มันก็กลัวนะ ...เราก็ไม่กล้านอนนะกลัวหายใจไม่ออก ต้องขอจับมือคุณพยาบาลให้เฝ้าจนนอนหลับก่อนค่อยออกไปได้ไหม อะไรประมาณนี้ค่ะ

คุณหนูรัติ คงปาน

 

ผู้ป่วยเนื้องอกต่อมใต้สมอง

คุณวรรัตน์บุตรสาวให้สัมภาษณ์

“เริ่มแรกคุณแม่บอกว่าเจ็บตา และก็มองไม่เห็น เราเข้าใจว่าเป็นเพราะมีอายุทำให้สายตาไม่ดี แล้วพอผ่านไปสัก 2-3 เดือนจนอาการหนักขึ้น ก็เลยตัดสินใจพามาหาหมอตาก่อน”

 

คุณหมอก็ได้ทำการตรวจอย่างละเอียดเลยค่ะ จนสุดท้ายคุณหมอบอกว่าตาไม่ได้เป็นอะไร คิดว่าน่าจะมีเนื้องอกที่ไปทับเส้นประสาทตา คุณหมอได้ส่งไปเอกซเรย์ทำ MRI ฉีดสีวันนั้นเลยค่ะ ผลก็ออกมาว่าเป็นเนื้องอกที่ต่อมใต้สมอง

 

คุณหมอเขาแนะนำให้มาพบกับ อ.นภสินธุ์ โชคดีวันนั้นที่ อ.นภสินธุ์อยู่เวรพอดี อาจารย์เขาก็แจ้งทุกอย่างเลยว่าไม่อันตราย เป็นการผ่าตัดแบบส่องกล้องผ่านทางโพรงจมูก ซึ่งมี อ.ภูริปัณย์ เป็นคนเปิดช่องให้

 

หลังจากผ่าตัดเสร็จคุณหมอก็ได้เชิญเข้าห้องไอซียูเพื่อไปดูอาการคุณแม่ก็ตกใจมากไม่น่าเชื่อว่านี่คือคนที่พึ่งผ่าตัดสมองมา เพราะว่าคุณแม่รู้เรื่องทุกอย่างเลยค่ะ ขอบคุณ อ.นภสินธุ์ และ อ.ภูริปัณย์มากๆ ค่ะ

 

คุณสุชาติ ตรีนพรัตน์

 

ผู้ป่วยเนื้องอกต่อมใต้สมอง

“ผมก็ออกกำลังกายปกติเนี่ยล่ะครับ ออกกำลังกายสักพักใหญ่ๆ แล้วผมก็เดินโงนเงนๆ เหมือนกับบ้านหมุน”

 

ผมก็ไม่เอะใจอะไรเลย วัน 2 วันผมก็ไม่ซีเรียสไม่คิดอะไรมาก แล้วทีนี้ผมก็นอนหลับเหมือนจะมีอาการบ้านหมุน นอนเหมือนกับคนน้ำในหูไม่เท่ากันทำนองนั้นครับ ลืมตาไม่ได้เลยมันก็เหมือนหมุนติ้วๆ เลย

 

ผมก็เลยเรียก 1669 ขอไป รพ.รามคำแหง แอดมิดดีกว่า เราอยากเช็คให้แน่นอน ไปหาหมอภูริปัณย์แล้วเขาก็เช็คเรื่องประสาทตา ประสาทหู พอทำ MRI ถึงจะรู้ไงไปเจอเนื้องอก หมอก็แนะนำว่าต้องผ่าด่วน ผมก็เลยตัดสินใจผ่าเลยดีกว่า

 

คุยกับหมอได้ผมไม่วิตกไอ้เรื่องว่าผ่าแล้วจะตาย-ไม่ตายผมเฉยๆ ปกติ คือก็สู้อยู่แล้ว อยากให้มันหายก็เลยตัดสินใจผ่า ตอนนี้อาการปกติ ไปไหน เดินเหินปกติครับ ทั่วไปดีขึ้น